Τα ζευκτά της στέγης (κοινώς ψαλίδια) είναι δοκοί τριγωνικής μορφής και αποτελούν τους κυρίους φορείς της κατασκευής, πάνω στους οποίους στηρίζονται οι κύριες επιφάνειες επικάλυψης, με τη μεσολάβηση κατάλληλων δοκίδων (τεγίδες). Τα ζευκτά εδράζονται στα υποστυλώματα και συνδέονται με αυτά μέσω κατάλληλης διατομής βλήτρων, τα οποία αφήνονται ως αναμονές στους στύλους. Κατά τη φάση της συναρμολόγησης  διαπερνούν τα ζευκτά, μέσω κατάλληλων οπών που έχουν αφεθεί κατά τη σκυροδέτηση, και η περιοχή πληρείται με μη συρρικνούμενο κονίαμα υψηλής αντοχής, διασφαλίζοντας έτσι καλύτερη απόκριση της κατασκευής σε περίπτωση σεισμού. Με την ίδια λογική, αντίστοιχα βλήτρα ενσωματώνονται στα ζευκτά για τη σύνδεσή τους με τις τεγίδες. Χρησιμοποιούνται σε κτίρια που υπάρχει απαίτηση για μεγάλα ανοίγματα. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ενσωματώνεται χάλυβας υψηλής αντοχής και με τη διαδικασία της προέντασης σε κλίνη παράγονται προεντεταμένα στοιχεία, ικανά να φέρουν τα φορτία σημαντικών ανοιγμάτων.

Πλεονεκτήματα και προδιαγραφές:

• Άνοιγμα: 10- 32m
• Κλίση: 10%
• Πυροπροστασία
• Αρχιτεκτονική ελευθερία
• Μείωση Ι.Β. κατασκευής